bu gece yayınlanan, psycho deaf‘in eşlik ettiği, mustafa kalem “mixtafa” ep’sidir. gayet başarılı bulduğum, dinleyeni içine çeken ve şarkıda tutan bir sound’u var. keyif aldım dinlerken.
şu ep'nin tek kelimelik bir özeti olsa, o da emek olurdu. böylesine bir altyapı,böylesine bir prodüksiyon çıkarmak için harcanan zamanı tahmin edemiyorum. mustafa kalem'i daha önce 2013'te yapılan bir şarkının nakaratını okuduğunda dinlemiştim. aradan tabi çok sular geçmiş. o nakarat performansına kat ve kat misil bindirmiş. kaldı ki sadece nakaratçı olarak itham etmek yanlış olur. psycho deaf ile eşlik ettiği bozkır parçasında mcliğinin de aynı düzeyde olduğunu göstermiş. ben ep'yi genel olarak çok beğendim. bu tür altyapıların,bu tür şarkıların adamı değilim. ama bu işin başarısını takdir etmeyeceğim anlamına gelmez. şarkılarda biraz günümüzün şarkısı olsun endişesi,hit olsun kaygısı güdülmüş gibi duruyor. ama öyle olsa bile,o amaca hizmet eden şarkılardan en iyisi olmuş derim. çünkü ilk cümlemde de belirttiğim gibi emek var amk. şu saatten sonra şu ep'yi çukur yapımcılarına bi dinletin,hit neymiş görün ammq.
albümü dinlemek isteyen youtube üzerinden de dinleyebilir.
www.youtube.com
10 yıllık dostum, tonmaster'ım, can kardeşim, hocam, ilk albümümü beraber düet albüm olarak yaptığım mustafa kalem'in uzun zaman sonra çıkardığı ep'si hakkında bir kaç şey yazmak istedim.
öncelikle geçirdiğimiz zor şartlardaki bu yılda zaten yoğun hissiyatlar içindeyken bir de üzerine eklenen kayıpların, can sıkıntılarının tezahürü bu albüm yarama ilaç gibi gelmiştir. zira malesef piyasada çevire çevire dinleyebileceğim işler pek fazla yokken bu albümü kulaklığımdan düşürmedim.
"bu işin okulunu da okumuş biri" de olduğu için tam manasıyla bir prodüktör albümü olduğunu söyleyebilirim. bir diğeri için (bkz: anamnez)
ve her şarkının da hikayesini yakından gördüğüm için sizleri de mixtafa'nın manevi dünyasına biraz sokmak isterim.
öncelikle çok sevdiğimiz ortak bir dostu kaybetmemiz hasebiyle şarkılarda bunun etkileri yoğun hissediliyor. ağıt introsu ve nihai outrosunun aynı melodiye dönmesi de, kaybettiklerimizle bir gün yeniden buluşacağımızı sembolize ediyor.
albümün ikinci parçası olan yük, daha önceden yayınlanmış olup bu albümde revize edilmiş haliyle yer alıyor. bu parçayı direkt olarak merhum kardeşimiz polat bedel anısına yazdığı için sözler mevzuyu bilene daha ağır geliyor. ayrıca, bu parçanın sözlerini yazarkenki haleti ruhiyesi çok rafine duygularla bütünleştiği için aynı verse'ü iki kere dinletiyor çünkü dinledikçe hem yeni anlamlar fark ediliyor hem de sözler tek dinlemeyle sindirilebilecek gibi değil.
--spoiler--
dünyanın yükünden bir parça kopartıp attım ya, eksilmiyor...
--spoiler--
ep'ye ismini veren üçüncü parça bozkırda ben eşlik ediyorum. ep'deki tek düeti de benimle yapmayı tercih etti çünkü iç dünyasını anlatmak niyetiyle başladığı bu işin öznesini çok fazla değiştirmek istemedi. bence de isabetli bir karar oldu bu. bu parçada şehire hissettiğimiz yabancılığı farklı perspektiflerden anlattık, konu bütünlüğü olarak hemen herkesin içselleştirebileceği bir parça zaten üzerine çok bir şey dememe gerek bile yok. bana bu gururu yaşattığı için de ayrıca özellikli hissediyorum...
dördüncü parça olan iz, tam anlamıyla prodüktörlük harikası. sade aranje ve şarkı trafiği ile dinleyeni hikayenin içine sürüklüyor. kendisini kalabalıkta yadırgayan ve "sığmadım hiç dünyanıza" diyen birine yakışır bir parça oldu. yine aynı verse'ü iki kere dinliyoruz ve bu ep'ye objektif gözle baktığımda bile sıkmıyor bu beni, aksine müziği sindirmek için fırsat tanıyor. onun dışında nakarat öncesi droplar parçaya çok güzel bir hareket katıyor.
sonrasında gelen dünya aslında mixtafa'nın "sığabildiği" dünyayı anlatıyor. altyapıda tek bir kusur yok, sololar inanılmaz keyifli, enstrümanların canlılığı kesinlikle muhteşem bir hikayeye sahip. bu parçada biraz daha geriye yaslanmış bir mclik sergiliyor, verse arası melodik geçişlerle kulakları iyice rahatlatıyor ki dinleyiciye nakaratta anlatacaklarının altını çiziyor adeta. tüm parçaları çok seviyorum ama favori seçmem gerekseydi bu parça olurdu.
--spoiler--
Bir deli var tanık olacak bana
Sonuna var ölüm olacaksa da
--spoiler--
ep'nin altıncı parçası yıldızlarım bu süreçlerden daha önce yapılmış bir parça olmasına rağmen bütünlüğü koruyor. rap'e dair net bir öğe kullanılmamasına rağmen bu ep'nin tacını takan parça oluyor. çünkü bildiğimiz kuralları yıkıyor, hip-hop soundları ağırlıklı bir ep'de böyle melodik ve özgün bir müziğin hiç ortamı bozmadan kendini dinletmesi hiç kolay bir iş değil ve mixtafa bunun üstesinden çok güzel bir şekilde gelmiş. prodüksiyon olarak kalite çıtasını yukarı çıkarıyor, dinleyiciyi şarkıyı bir kere daha zorlamaya itiyor.
velhasıl kelam, bir kaç parça daha olsaydı debut albüm niteliğinde bir iş koyacaktı ortaya. bu haliyle de piyasaya adeta bir gövde gösterisi yaptı. uchgvng ekibi olarak 2021 senesinde daha nice güzel işler ortaya koymak dileğiyle.
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
